De voedingsdeskundigen met hun vele voedingsadviezen rijzen de pan uit. Je kan niet meer om ze heen. Op social media, Internet, in de krant, in de boekenwinkel en op tv; je komt ze overal tegen. Veel mensen weten het verschil niet tussen een voedingsdeskundige en een diëtist of denken juist dat een voedingsdeskundige hoger opgeleid is. Ik vroeg mij dan ook af: wat is het diploma van een diëtist nog waard?
13 juli 2013, de datum waarop ik mijn diploma in ontvangst mocht nemen. In 2009 ben ik begonnen aan de opleiding Voeding en Diëtetiek aan de Hanze Hogeschool in Groningen. Op dat moment was voeding nog niet zo hot als nu. Een diëtist was iemand waar je naar toe ging als je ziek was, moest aankomen of afvallen en was dé deskundige op dit gebied. Ik ben ook pas in 2007 in contact gekomen met het beroep toen ik zelf naar de diëtist moest vanwege de diagnose “diabetes mellitus type 1”. Alle vragen die je op zo’n moment voorbij schieten, moest ik bewaren voor de diëtist. Zij was namelijk de deskundige op het gebied van voeding en diabetes.
Hoe anders is dit tegenwoordig. Gezonde voeding is hot. Het is niet meer alleen interessant voor mensen die willen afvallen of aankomen of die een ziekte hebben waardoor ze continu met voeding bezig (moeten) zijn. Iedereen is met zijn voeding bezig, iedereen wil gezond zijn en iedereen heeft zijn mening over wat nu daadwerkelijk gezond is. Hierdoor bestaat er veel twijfel omdat je doodgegooid wordt met tegenstrijdigheden. Je moet voldoende brood eten, je moet geen gluten binnen krijgen, aspartaam is dodelijk voor je, je moet meer light-producten nemen want deze bevatten minder calorieën – ga zo maar door. Ik snap goed dat mensen door alle verschillende berichten in de war raken. Gelukkig kan ik teruggrijpen naar wat er bekend is in de huidige literatuur en de kennis van collega-diëtisten.
Helaas hebben de meeste mensen deze mogelijkheid of kennis niet, of geloven ze niet zo in adviezen van het Voedingscentrum en wetenschappelijk onderzoek. Er is dan ook veel vraag naar de “waarheid” over wat nu gezond is en wat niet, wat de beste manier is om af te vallen. En waar vraag is naar informatie, zijn er mensen die hier slim op inspelen.
Inhoudsopgave
Goeroes spelen hier slim op in
De ene na de andere voedingsdeskundige voorziet je van advies en belooft je die kilo’s af te vallen. Tijdschriften publiceren eindeloos veel artikelen over voeding. Mensen die zelf veel zijn afgevallen, gaan als ervaringsdeskundige andere mensen begeleiden. Bekende Nederlanders kiezen voor een spontane carrièreswitch naar ‘voedingscoach’, ‘afvaldeskundige’ of ‘gewichtsconsultant’. Vaak zonder diploma en met beperkte kennis – met alle gevolgen van dien. Het zal je vast niet ontgaan zijn hoeveel aandacht deze mensen krijgen in de media. Het moment dat Rens Kroes opriep om te detoxen met klei in de morgen (juist hartstikke gevaarlijk), en mensen onnodig suikervrij, koemelkvrij, tarwevrij, en e-nummervrij moeten eten volgens Vivian Reijs (onnodig vermijden van voedingsmiddelen) en mensen moeten leren houden van het gevoel van honger van Fajah Lourens (hallo eetstoornis) om een aantal voorbeelden te noemen. En toch zien veel mensen deze voedingsdeskundigen als dé persoon om dieetbegeleiding van te krijgen, een boek van te kopen of alles te kopiëren wat ze op hun social media met de volgers delen. Daarnaast krijgen deze bekende dieetgoeroes veel aandacht van de media. Wanneer heb je voor het laatst een diëtist of voedingswetenschapper voorbij zien komen bij een talkshow of in de krant? En hoe vaak krijgen de dieetgoeroes de ruimte om hun praatje te doen?
Beschermde titel
Maar wat is nu het verschil tussen een diëtist en een voedingsdeskundige? Ten eerste, de titel ‘voedingsdeskundige’ is GEEN beschermde titel. Iedereen mag zichzelf voedingsdeskundige noemen; je moeder, je buurjongen, die personal trainer in de sportschool. Ook titels als ‘coach’, ‘afvaldeskundige’ en ‘gewichtsconsulent’ (met uitzondering van BGN) zijn niet wettelijk beschermd en staan dus niet garant voor kwaliteit. Een diëtist daarentegen volgt vier jaar lang een hbo-opleiding die niet alleen aandacht besteed aan voeding maar ook aan fysiologie, pathologie, psychologie, chemie, biologie, gespreksvaardigheden en evidence based practice – om wat punten te benoemen. Een diëtist leert hoe het lichaam werkt, wat het effect hierop is van voeding, hoe je mensen kan begeleiden en motiveren, kan het advies aanpassen op een persoon en weet vooral hoe ze onderscheid kunnen maken tussen goed wetenschappelijk onderzoek en de zoveelste dieethype. Na deze vier jaar is dit leren zeker niet klaar. Een diëtist moet zich blijven bijscholen en ontwikkelen om geregistreerd te blijven in het kwaliteitsregister en voor het behouden van zijn of haar diploma. Kortom, de kwaliteit van het advies blijft gewaarborgd.
Wat betekent deze waarborging voor mij? Vooral dat ik klanten zo goed mogelijk advies geef, gebaseerd op de laatste wetenschappelijke consensus en passend bij de persoon die ik begeleid. En helaas is dit advies (meestal “meer bewegen, gezonder eten”) niet bepaald sexy. Mensen willen een oorzaak hebben voor hun overgewicht en diegene die roept dat koolhydraten de boosdoener zijn, krijgt direct veel meer aandacht. Een dieet wat iets uitsluit en aanstipt als oorzaak van het kwaad scoort bij de massa. Mensen willen een oorzaak hebben en goeroes spelen hier vaak slim op in. Helaas kennen deze zelfbenoemde experts hun eigen grenzen niet. Zelfs als erkende gewichtsconsulent ligt de grens van behandeling bij gezonde mensen. Dit betekent geen mensen behandelen met ziekten; zelfs niet met een te hoge bloeddruk en een gezond gewicht. Diëtetiek is een paramedisch vak. Je gaat toch ook niet naar de plaatselijke kleibakker om gips te laten zetten om je gebroken arm en je laat je huis niet bouwen door een kind dat goed is met LEGO?
Voor mij is en blijft de diëtist dé deskundige om heen te gaan voor advies over voeding en moeten alle zelfbenoemde voedingsdeskundigen eerst een erkende cursus/opleiding gaan volgen. Gelukkig is er steeds meer aanbod van cursussen en opleidingen die je leren op een verantwoorde manier mensen te begeleiden. Ik vind het geweldig om te zien hoe steeds meer mensen bezig zijn om gezonder te worden. Ik vind het echter ontzettend jammer dat er mensen zijn die, misschien onbedoeld, misbruik hiervan maken en anderen voorzien van onvolledige of onjuiste informatie. Iets dat geregeld leidt tot gevaarlijke situaties, voedingstekorten en het vermeiden van gezonde producten zoals brood en melk.
Wat is jullie mening?
Wat vind jij? Mag iedereen zomaar voedingsadvies geven? Geef jouw mening in een reactie hieronder.
Goed om dit eens aan te stippen.
In principe zou je zonder diploma ook een goed advies kunnen geven. Alleen heeft niet iedereen de vaardigheden om zich echt te verdiepen.
Eigenlijk zou de term voedingsdeskundige en alles wat daar op lijkt wel beter beschermd kunnen worden.
Beste Gerben, bedankt voor je reactie. Helemaal mee eens, ik denk dat goed opgeleide voedingsdeskundigen, gewichtsconsulenten en diëtisten elkaar goed kunne aanvullen. Hopelijk zet dit mensen ook tot denken om kritisch te zijn naar diegene die advies geven.
Dus adviseer je brood aan je cliënten? Nou misschien heb je meer opfrissen cursussen nodig en niet altijd geloven wat de matrix/voedingsindustrie zegt! Helaas de opleidingen tot diëtist heel veel verkeerd dingen leren en de leerlingen niet leergierig genoeg zijn om verder le teren en out of the box denken.
Hi Felipe,
Bedankt voor je reactie. Voordat je over zo’n lastig onderwerp je mening geeft, is het misschien verstandig om je eerst goed te verdiepen in zulke lastige onderwerpen.
Brood is zoals het nu lijkt alleen voor een heel klein deel van de bevolking niet goed. Mensen met een bepaalde aandoening of een specifieke allergie reageren daar niet goed op. Ik raad je aan om eens de laatste documenten van de Gezondheidsraad door te lezen, voordat je zulke uitspraken doet.
Met sportieve groet 🙂
Beste Felipe,
En dit is dus de reden dat ik deze column heb geschreven. Mensen bewust maken van de “goed bedoelde” adviezen van mensen die blijkbaar de kennis/competentie/tijd om zich in te lezen en dit soort dingen roepen. Ik sluit me aan bij Jeroen, verdiep je eerst in de literatuur voordat je dingen gaat schreeuwen.
Met vriendelijke groet,
Neeke Smit
Felippe,
Dit is dus precies wat wordt aangestipt in dit artikel. Waar haal jij vandaan dat er onjuiste informatie wordt verstrekt op de opleiding? Ik zit zelf in mijn afstudeer jaar. De stof wordt elk jaar vernieuwd en aangepast naar de nieuwste inzichten van wat de wetenschappelijke literatuur ons kan vertellen. Als jij gelijk zou hebben zou het sterfte cijfer in ziekenhuizen heel wat hoger liggen. Toch denk ik dat jij blij bent als er een diëtist naast jouw bed staat wanneer je een ernstige aandoening of operatie gehad hebt.
Overigens, de literatuur waar ik net naar verwees is gebaseerd op uitgebreid wetenschappelijk onderzoek wat soms jaren duurt. Niet op populaire internet sensaties waar jij naar verwijst met het brood verhaal. Ik daag je uit om tenminste één wetenschappelijke bron te laten zien die jouw claim ondersteund (en daar bedoel ik niet voeding.info.nu mee of een blog van een fitness model). Je laatste opmerking is trouwens net zo generaliserend als het verkondigen dat iedere krachtsporter steroïden gebruikt, beetje kul dus. Is het niet logischer om informatie aan te nemen van iemand die 4 jaar met zijn neus in de wetenschap heeft gezeten dan van iemand met een mooi lichaam en een vlot babbeltje? Ik raad je aan zelf eerst eens Pubmed door te scrollen en dan pas sterke beweringen naar buiten te brengen.
Thanks Neeke, helemaal met je eens, ik merk het ook heel erg in mijn praktijk. De verwarring zowel over voeding als de titel dietist of voedingsdeskundige. Groetjes Priscilla Tasche
Daarom is het denk ik belangrijk dat hier meer aandacht aan besteed wordt 🙂 Bedankt voor je reactie Priscilla!
Jammer de lobby vanuit de voedingsindustrie zo sterk doorgedrongen is in de onderzoeken over gezonde voeding en dat dit materiaal gebruikt wordt in de diëtist opleidingen dat die diëtisten verkeerde informatie krijgen, ze leren dat brood gezond is omdat er jodium in zit, ten eerste wordt dit handmatig toegevoegd, als ik in cola jodium doe wordt het ook niet gezond, en brood barst van de suiker. Ook zie je bij veel diëtisten dat ze vleeswaren waar ook veel suiker in zit of andere suikerrijke producten op brood adviseren. Oké dat glutending is onzin. Maar over het algemeen is de diëtiek een grote onzin en geldverspilling.
Hi Henri,
Wat mooi om te horen dat je er zoveel verstand van hebt 🙂
Kom je binnenkort met een uitgebreide wetenschappelijke visie over voeding? Nogal kortzichtig om een opleiding zo weg te zetten die veelal gebaseerd is op de laatste wetenschappelijke consensus. Te gemakkelijk… Ik raad je aan om eens de laatste documenten van De Gezondheidsraad door te lezen. Als je dat kan weerleggen, kom dan even bij ons langs op kantoor met je commentaar. Tot die tijd, niet zo makkelijk schreeuwen.
Op onze website is geen plaats voor mensen die zo makkelijk dingen wegzetten als onzinnig. Kom met feiten en niet simpele kortzichtige verwijten.
Sportieve groet,
Jeroen
Beste Henri,
Vervelend dat je het op deze manier ziet en ook je blijkbaar niet goed hebt ingelezen. Ten eerste is Jodium inderdaad een mineraal dat onmisbaar voor ons is. In Nederland wordt dit aan brood toegevoegd, maakt dit per definitie brood gezond, nee niet echt. Zoals je zegt dan kan cola ook gezond zijn. Echter kan je brood niet over een kam scheren, je hebt wit brood, bruin brood, volkorenbrood, meergranenbrood, roggebrood, suikerbrood, tarwebrood, speltbrood, glutenvrijbrood en zo kan ik nog wel doorgaan. De reden waarom sommige broodsoorten gezond zijn heeft meer te maken met de B-vitamines, complexe koolhydraten en vezels die het brood bevatten. Inderdaad niet elk brood is gezond, daarom is het wel handig dat er mensen zijn die hier objectief een onderscheid kunnen maken.
Kortgezegd ben ik spuugzat van het gezeur over de lobby van de voedingsindustrie. Zo kan je wel alles afschrijven als onzin. Als diëtist leer je hoe het lichaam werkt. Je kan dus ook net wat logischer beredeneren of iets gezond of ongezond is. Daarnaast kunnen we prima wetenschappelijke literatuur interpreteren en hoeft niet alles voorgekauwd te worden. In tegenstelling tot diegene die klakkeloos achter de ene na de andere hype aanlopen.
Als je de diëtetiek onzin vind hoop ik dat je zelf een keer een diëtist nodig hebt en dat je de toegevoegde waarde van het vak leert te respecteren. 🙂 Daarnaast is het meerdere malen in onderzoeken aangetoond dat de diëtist juist voor kostenbesparing zorgt in de gezondheidszorg, dus ik zou het zeker geen geldverspilling noemen. Verdiep je eerst in de feiten.
Beste Henri,
Ik spreek jou nog als een van jouw gezinsleden later diabetes mellitus blijkt te hebben 😉 Denk dat jij dan toch heel dankbaar bent dat er diëtisten bestaan. Je bewering is trouwens extreem zwakzinnig en gebaseerd op jouw mening, mag ik vragen waar jij jouw info vandaan hebt? Heb je hier een bron voor of was dit het laatste onderwerp in jouw voetbalkantine? Overigens een beetje kortzichtig om een compleet beroep in een hokje te plaatsen wanneer je geen enkel idee hebt hoe deze eruit ziet, wat er aan leer materiaal gegeven wordt en hoe diëtisten te werk gaan. Beetje hetzelfde als een bankier bestempelen als nitwit wanneer jij een cursus beleggen van vakantieveilingen hebt gevolgd.
Hoi Sander,
Nu heeft mijn moeder Diabetes T2 gekregen, en ging jaren voor voedingsadvies naar de diëtist. Bloedsuikers bleven hoog, gewicht bleef stijgen, al de moeite aan voedselbeperking en meer bewegen ten spijt. Toen heb ik en nog wat andere familieleden op haar ingepraat om eens meer Dr. Frank/Paleo-achtig te gaan eten, zonder brood of suiker en verder redelijk laag in koolhydraten. In drie weken tijd bleek de bloedsuiker zoverre gestabiliseerd dat insuline spuiten afgebouwd kon worden. Helaas moest ze toen voor een operatie naar het ziekenhuis, waar ze een poos standaard hap kreeg met uiteraard brood met Becel. Ze vond het lekker om weer brood te eten, en eet nu weer gewoon net zoals de diëtist aanraadt. We zijn een aantal jaren verder, ze spuit ondertussen veel meer insuline, en ervaart zo’n beetje alle mogelijke vervelende gevolgen van vergevorderde diabetes (beenamputatie etc).
Hier heb ik twee dingen uit geleerd: niet alle mensen willen iets wat beter is voor zichzelf, zelfs als het heel duidelijk is, en als je een beetje intelligent online rondneust kun je verder komen in 3 weken dan een ervaren en gediplomeerd iemand in jaren. Ja, het heeft risico’s om zelf te experimenteren. Ja, het is een N=1. En nee, ik ga dit niet aan iedereen aanraden. Tegelijk sterkt het mijn idee dat het officiële voedingsadvies dat wordt gegeven aan diabetespatiënten nog sterk verbeterd kan worden. Als iemand in ons bedrijf in 3 weken tijd meer weet te bereiken dan een ander in jaren, dan weet ik wel wie een flinke bonus krijgt en wie een stevig functioneringsgesprek (waarschijnlijk gevolgd door ontslag). In dit verband zou ik bij diabetes liever diëtisten zoeken die daadwerkelijk progressie boeken (bijv. hier: http://keerdiabetesom.nl wat ondersteunt wordt door een aantal professoren, een hoogleraar en verzekeringsmaatschappijen hebben er ook oren naar, gewoon, omdat het werkt).
An sich is er niks mis met het beroep diëtist, begrijp me niet verkeerd. Je zou kunnen zeggen dat zij verantwoordelijk zijn voor uitvoer van het beleid, daar heb je ook talenten voor nodig om dat goed te kunnen. Dat beleid faalt echter op sommige punten. Het is al vele jaren bekend dat het op diabetesgebied faalt, en het is al vele jaren bekend wat beter werkt. Kunnen diëtisten ook niet weten als ze dat niet geleerd krijgen. Over een aantal jaren zit het nieuwe (werkende) beleid standaard in het programma voor diëtisten, helaas een decennia te laat voor mijn moeder, tegelijk fijn dat er in ieder geval vooruitgang komt.
Beste Terra, ten eerste wat verschrikkelijk van je moeder. Toegegeven blijven die complicaties ook een grote angst voor mij. Je ziet dat er steeds meer wetenschappelijke inzichten komen m.b.t. voeding bij diabetes. Helaas en tegelijkertijd gelukkig moet dit eerst goed onderzocht worden voordat dit wordt toegepast. Het verhaal had misschien heel anders kunnen zijn als een “uitprobeersel” juist negatieve effecten met zich meebrengt. Zonder kh in de maaltijd heb je idd minder insuline nodig, dat is logisch insuline is er voor om de suikers uit de voeding op te nemen in de cellen. Als ik een taartje eet mag er ook een extra shot bij ;-). Echter wil je een kh-beperkt dieet wel goed begeleiden om tekorten te voorkomen. Er is steeds meer ontwikkeling in deze behandeling en dat kan ik alleen maar aanmoedigen. Maar is dit niet in elk vakgebied het geval? Eerst zeker weten of het werkt voordat je het gaat toepassen? Lijkt mij een betere benadering dan lukraak dingen proberen en extra schade veroorzaken.
Beste Neeke,
Dank je voor je reactie en je medeleven. Je hebt een punt dat het bij een negatief resultaat had gekund, en dan had ik hier niet gereageerd 😉 En begeleiding is bij de meeste mensen erg van belang. Helemaal bij het overstappen op een heel ander voedingspatroon heb ik mensen onhandige keuzes zien maken, er mist nog regelmatig kennis of gezond verstand.
Eerst zeker weten voordat je het gaat toepassen, dat vind ik een aardig idee. Alleen is ‘zeker weten’ in dit geval nogal lastig. En de geschiedenis pleit niet echt voor vertrouwen op het gebied van gezondheid en ‘zeker weten’. Borstvoeding werd afgedaan als ‘onhandig’ toen mijn moeder met kinderen begon, dus al haar kinderen kreeg direct de fles, dat was net zo gezond. Ze werkte in het ziekenhuis, en de arts raadde roken aan, dat was gezond, praktisch alle artsen rookten. Margarine was gezonder dan boter, je mocht er flink van smeren (totdat ze in de jaren 90 erachter kwamen dat al dat transvet erin verre van gezond was). Eieren kon je beter bij uitzondering eten want er zat teveel cholesterol in, en vetarm was het gezondst, dat was bewezen. Diabetespatiënten kunnen prima koolhydraten eten, suiker ook best, mits niet teveel natuurlijk want je eet er gauw teveel van en dat is slecht voor je gewicht.
Wisten ze het zeker voordat die adviezen de wereld in gingen? Ik durf dat toch te betwijfelen. Het is veel te complex daarvoor wil je het wetenschappelijk keihard onweerlegbaar bewijzen. Het loopt daarom vaak anders. Volgens mij speelt er een combinatie van financiële belangen en de huidige heersende mening van wetenschappers die toevallig het meeste in de pap te brokkelen hebben. Er speelt te weinig drive om objectief (= geen financiële belangen, geen machtsbelangen, geen statusbelangen) te kijken wat écht werkt, en een overkoepelend gezondheidsmodel om ook aan te kunnen tonen waaróm het werkt. Nu vliegt het een beetje doelloos rond: soms schiet het raak, soms schiet het mis, vaak hangt het er vanaf, maar waarom valt nog niet echt te zeggen. Het is het beste wat we hebben, zeggen we dan maar.
Naar mijn idee zijn er in de afgelopen 100 jaar genoeg direct en indirecte bewijzen gevonden voor wat gezond eten inhoudt of zou kunnen inhouden. Er is alleen vrij weinig mee gedaan door de reguliere tak van wetenschap, en de industrie heeft vaak geen belang bij de uitkomsten en lobbyt er heel wat verwarring tussendoor. Al die observaties door Weston A Price in de jaren 30/40, de Tokelau Islands migration study, onderzoeken bij de Kitava-indianen, en vele, vele andere studies, ze wijzen allemaal in een bepaalde richting wat gezond is, wat diabetes zou kunnen voorkomen of stabiliseren. Wil je alles zeker weten ben je nog 100 jaar aan de gang, waarschijnlijk veel meer. Wat op zich niet erg is, maar ga dan ook geen advies geven voordat je alles van alle kanten hebt onderzocht in allerlei situaties. Anders is de kans groot dat het weinig verschilt van ‘lukraak’.
Maar goed nogmaals, dit is allemaal een overkoepelend probleem, niet dat diëtisten hier specifiek verantwoordelijk voor zijn.
Beste Terra,
Haha jammer dat je het dan ook niet benoemd, slecht resultaat is ook resultaat toch :). Klopt en die onhandige keuzes zijn vaak gemaakt op onwaarheden. Onwaarheden die het vaak onnodig moeilijk maken, maar gedaan worden omdat het sexy klinkt.
Je hebt een goed punt dat we dingen nooit zeker weten. Het enige wat we zeker weten is dat we eigenlijk vrijwel niks zeker weten. Het is eerder: dingen die sterk de voorkeur genieten naar aanleiding van wetenschappelijke consensus. Dingen blijven veranderen en daar moet je als diëtist van op de hoogte blijven. (eieren zijn nog steeds discutabel trouwens) Ik begeleid genoeg diabeten die suiker en koolhydraten eten en prima zijn ingesteld. Moet je de inpact op je leven voorstellen als je dat allemaal moet vermijden. Zeg niet dat dit voor iedereen geld, maar voor een groot deel kan dit prima. Hier krijg je het werk van een diëtist die advies op maat moet leveren en moet kijken wat de opties zijn.
De reden van het gelobby in de wetenschap is een punt wat ik nu te vaak hoor. Je gaat niet uit van een onderzoek, maar meerdere onderzoeken, honderden onderzoeken voordat er een conclusie getrokken wordt. Als er geknoeid wordt in de wetenschap komt dit echt wel uit. In vergelijking met vroeger is het allemaal veel inzichtelijker. Je ziet bijvoorbeeld dat coca cola wel invloed uitoefent op de onderzoeken namelijk: ze willen onderzoeken wat de invloed is van gebrek aan beweging op overgewicht. De fabrikanten weten zelf ook wel dat onderzoek naar de effecten van suiker hierop ze in een slecht daglicht zet, bij deze onderzoeken waar de inhoud niet omgekocht is, maar de keuze van het onderwerp komt hun beter uit. (je wordt dik van te weinig beweging). Hier moet je inderdaad kritisch naar zijn, maar ik geloof niet dat die onderzoeken qua uitkomsten worden omgekocht.
Er zijn genoeg uitkomsten waar de adviezen ook continue op aangepast worden, kijk naar de voorbeelden die je zelf noemde, die zijn allemaal aangepast. Maar je hebt wel een punt, onderzoek geeft duidelijk een verdenking op, maar vrijwel nooit een oorzaak-gevolg. Maar dat is anders dan adviezen geven dat alles tegenspreekt.
Mooi geschreven en je hebt helemaal gelijk! Het wordt tijd dat er eisen worden gesteld aan het mogen publiceren van slechte adviezen en de titel dietist zou hoger in het vaandel moeten staan want dan kunnen mensen in een goede gezondheid het juiste gewicht halen zonder voedingsstoffen te missen. Dit geeft een gezondere wereld en minder onrustigheid door gemixte signalen
Wat fijn dat je ook de gewichtsconsulent aangesloten bij de BGN benoemd. Het volgen van een geaccrediteerde opleiding geeft voldoende kennis om een goed advies re kunnen geven. Er is inderdaad een overlap in ons vakgebied. Wat belangrijk is is dat je je cliënten kunt motiveren en enthousiast te maken om goed te gaan eten en een goede leefstijl aan te nemen.
Helemaal mee eens 🙂
Om heel eerlijk te zijn, vind ik niet dat elke diëtist een expert in voeding is. Een titel is inderdaad een indicatie van degelijke kennis en vaardigheden. Toch is het geen garantie.
Tijdens mijn opleiding heb ik studenten gezien die het vak zeer serieus nemen en het beste eruit halen, altijd aanwezig en goed voorbereid waren bij de colleges. Echter heb ik ook genoeg meiden gezien die de kantjes afliepen en de vakken weliswaar haalden, maar bij discussies zwakke beargumentaties hadden, of niet in staat waren om deze te onderbouwen met wetenschappelijke artikelen (onkunde in het zoeken als lezen). Ook zij hebben uiteindelijk hun diploma gehaald.
Het afgelopen half jaar heb ik onwijs veel diëtisten meegemaakt. Ik vond het zwaar teleurstellend dat ik hetgeen ik tijdens mijn opleiding meemaakte terug zag in het werkveld: diëtisten die op congressen ‘aanwezig’ zijn om te socializen, en afstudeerders en stagiaires ‘begeleiden’ voor de accreditatiepunten om hun titel te kunnen behouden. De échte diëtisten waren toch de type studenten die kritische vragen stelden aan docenten en in discussie gingen.
Als ik mezelf moet positioneren, hoor ik tot geen van beide groepen. Daarom wil ik als voedingskundig te werk gaan en niet als diëtiste.
HI Burcin,
Mooi gezegd, maar helaas heb je dit in elk vak = mens eigen en ligt niet aan de titel. Dit geldt ook onder artsen, automonteurs en personal trainers.
Maar dit wil niet zeggen dat je nooit meer naar een personal trainer, arts of automonteur moet gaan om geholpen te worden? 🙂
Beetje te kort door de bocht in my opinion.
dat is waar, maar jij plaatst hier wel het artikel over bescherming van je beroep. Heb dit een automonteur nog niet zien doen. sportieve groetjes
Goed artikel , herken er veel in. Vind de hypes overigens wel een extra motivatie middel maar dat 1 iemand een boek schrijft waar heel veel mensen hun dieet op aanpassen is natuurlijk erg apart. Iedereen mensen heeft een eigen lichaam dat anders reageerd op voeding beweging etc. Het is een beetje algemeen maar ben benieuwd naar je mening over alle pilletjes zoals BCA VISOLIE etc. Word veel over geschreven, geblogd enzo maar ben benieuwd hoe de diëtist over dit onderwerk denkt.
Beste F,
Jeroen heeft hier een uitgebreid artikel over geschreven https://www.fit.nl/begrippen/omega-3. Voorbeeld van een goed onderbouwd artikel waar ik zelf als diëtist volledig achter sta 🙂
Of bedoelde je supplementen in het algemeen?
Hoi Neeke,
Ik ben zelf een 4de jaars studente Voeding en Diëtetiek. Jouw artikel is precies waar ik steeds meer tegen aan loop. Vriendinnen in mijn omgeving hebben in een opleving het idee om voedingsadvies te gaan geven aan mensen online. Allemaal leuk en aardig, maar als ik ze vraag hoe ze dit gaan doen en op welke feiten ze hun advies baseren, wordt er altijd om de vraag heen gepraat. Daarnaast komen ze ook niet naar mij met vragen over voeding. Ik baar me dan ook steeds meer zorgen om mensen die voedingsadvies zomaar aannemen van iedereen die zich voedingsadviseur e.d. Noemt. Inderdaad, heel goed dat steeds meer mensen met hun gezondheid bezig zijn, maar doe het met de juiste aanpak.
Ik vond je artikel top om te lezen, weerspiegeld precies hoe ik er ook over denkt!
Groetjes!
Hoi Robin,
Dankje voor je reactie! Inderdaad ontzettend vervelend, ik hoop dat dit artikel mensen aan het denken zet. Jij heel veel succes met het afronden van je opleiding! Zet je daarna vooral in om mensen verantwoord te helpen, zo onderscheid je jezelf uiteindelijk toch van de rest 🙂 wie weet wat er in de loop der jaren gaat veranderen met betrekking tot wetgeving. Diëtetiek blijft hoe dan ook een ontzettend mooi vak!
Het is inderdaad momenteel een hot onderwerp en iedereen heeft er een mening over.. Maar net als iedere andere hype waait ook dit weer over en is er over een tijdje weer behoefte aan het goed onderbouwde advies van een gediplomeerde deskundige.
Zelf heb ik een blog waar ik van alles deel over mijn leefstijl. Voornamelijk gericht op sport en voeding. Mijn doel is om mensen te inspireren en ik geef mijn advies altijd vanuit mijn persoonlijke visie en mening. Ik benadruk dat ik geen expert, maar dat alles gebaseerd is op mijn persoonlijke ervaring. Ik hoop dat ik mensen motiveer om te veranderen en elke dag te knokken voor een betere versie van zichzelf. Maar ik wil mensen absoluut niet motiveren om mij na te doen. Het gaat om het creëren van een eigen leefstijl want iedereen is anders :).
Beste Sharona,
Super dat je zelf zo goed bezig bent! Iemand anders inspireren is nooit verkeerd en kan ik alleen maar aanmoedigen. Fijn om te lezen dat je zelf aangeeft dat het je persoonlijke ervaring is en niet dat mensen je na moeten doen. Dit onderscheid jou in mijn mening van de dieetgoeroes die ik in dit artikel benoem 🙂 Ik zou zeggen vooral zo doorgaan, mensen inspireren naar een eigen gezonde leefstijl
Hoi Neeke,
Wat een heerlijke column om te lezen. Zelf heb ik enkele jaren bij de diëtist gelopen om aan te komen en alle kennis die ik daar heb opgedaan helpt me vandaag de dag nog steeds. De diëtist bracht mij bij hoe voedsel en lichaam reageren en welke signalen er zijn als je behoefte hebt aan een voedingsmiddel. Eten is luisteren naar je lichaam, genieten als je voldaan weer van tafel gaat.
Mijn fout was, luisteren naar al die “goede” adviezen. Toen had het nog geen naam, nu heet het “orthorexia”. Dit houd in dat je zogenaamd “gezond” wil eten… Veel light, veel fruit en groente, geen koolhydraten (brood) en vooral geen vetten. Tip voor iedereen; “Dat gaat niet goed komen!!!”.
Honger heb ik nooit gehad, enkel kreeg ik een tekort aan vitaminen en mineralen, vetten enz enz…… Wist je dat het aantal gevallen “orthorexia” jaarlijks explosief toeneemt? Mijn inziens allemaal door populistische praatjes van onwetende mensen en een bombardement aan light producten en reclames/programma’s die vertellen hoe het moet. (alles is afvallen op Tv, aankomen lijkt wel een taboe)
Kortom laten we proberen weer terug te keren naar de specialisatie van deze beroepsgroep en de kennis gaan halen daar waar het ook wetenschappelijk onderbouwd is en er geleerd is van het verleden.
Top stuk Neeke
Hoi Edwin,
Bedankt voor je reactie! Fijn dat een diëtist je op het goede pad heeft kunnen helpen 🙂
Groetjes, Neeke
Er zijn alsmaar meer diëtisten en voedingsadviezen. Toch worden de mensen gemiddeld dikker en gaat diabetes type 2 door het dak.
Het lijkt me een uitstekend idee om die adviezen volledig te negeren en te kijken hoe onze grootouders aten. Misschien kunnen we daar wel iets van leren.
De diëtisten kunnen dan hun vetarme onzin op zichzelf toepassen en iedereen voor de rest rust laten.
Hi Gunther,
Thanks voor je reactie. Ik denk dat het toch een beetje te kort door de bocht is.
Door naar de grootouders te kijken, geef je ook weer een indirect voedingsadvies… 😉
Voedingskennis is vaak niet het probleem. Een schema of kennis helpt lang niet altijd. Het is het gedrag. Dat ga je met een paleo of grootmoeders dieet niet oplossen. Gedragsverandering want daar is waar het vaak om draait en de daaruit volgende voedingskeuzes zijn voor mensen lastig. Er moet veel meer gekeken worden naar interventies en begeleiding en dat is lang niet altijd kennis.
Diëtisten zijn wel heel belangrijk omdat ze mensen kunnen ondersteunen en op weg kunnen helpen. Een belangrijk aspect in de spectrum van de gezondheidszorg.
Ik vind je reactie veel te kort door de bocht en een verwijtend karakter. Ik zou je eerst eens verdiepen in de materie voordat je zulke teksten op het internet plaatst.
Met sportieve groet!
Beste Jeroen,
Bedankt voor je reactie.
Ik heb me al jaren verdiept in de materie en ik kan je verzekeren dat mijn ergernis goed gefundeerd is.
Helaas volgen de meeste diëtisten nog steeds het klassieke patroon door verzadigde vetten te koppelen aan hart- en vaatziekten. Dit is op niets gefundeerd. Er is zelfs geen enkele klinische studie geweest die dit verband heeft kunnen aantonen.
Heel deze ellende van overgewicht, diabetes en Alzheimer (door neuroloog David Perlmutter ook wel diabetes type 3 genoemd) vindt zijn oorzaak in ons voedingspatroon. Jammer genoeg heeft de Amerikaanse overheid het advies van de criminele pseudo-wetenschapper Ancel Keys gevolgd (met zijn vervalste 7-landen studie), waarna verzadigde vetten uit onze voeding werd gehaald, de cholesterol leugen werd opgestart en suiker (meestal in de vorm van HFCS) massaal werd toegevoegd door de voedingsindustrie. Dit is de grootste wetenschappelijke fraude van de twintigste eeuw en de bevolking is er massaal het slachtoffer van.
Mijn ergernis tov de gemiddelde diëtist staat hiermee in direct verband. Hoe is het in godsnaam mogelijk dat diëtisten nog steeds in deze leugen geloven? Het is intussen voldoende aangetoond dat het toevoegen van gezonde vetten, het eten van veel (bovengrondse) groenten en het beperken van koolhydraten de beste gezondheidsresultaten oplevert. Daar is een metastudie van gebeurd die u hier vindt: https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC3530364/
Het vetarme dieet wordt door iedereen die er iets van kent, volstrekt afgeraden. Dat is in 2012 gepubliceerd in het British Journal of Medicine. Een citaat van
Dr. Fiona Godlee, The BMJ’s Editor in Chief:
“These guidelines are hugely influential, affecting diets and health around the world. The least we would expect is that they be based on the best available science. Instead the committee has abandoned standard methodology, leaving us with the same dietary advice as before – low fat, high carbs.
Growing evidence suggests that this advice is driving rather than solving the current epidemics of obesity and type 2 diabetes. The committee’s conflicts of interest are also a concern. We urgently need an independent review of the evidence and new thinking about diet and its role in public health.”
De diëtisten die nog steeds vastklampen aan het vetarme, koolhydraatrijke dieet brengen de gezondheid van de mens onherroepelijk schade toe. Misschien kunnen zij op korte termijn wat resultaten boeken, maar een vetarm dieet zal op langere termijn nagenoeg altijd tot honger en frustratie leiden.
Het idee dat fitness noodzakelijk is om te vermageren, draagt bij aan heel de malaise. Regelmatige beweging is noodzakelijk, maar dit kan ook door te wandelen of boodschappen per fiets te doen. Het is belangrijk om te weten dat beweging een gevolg is van een verandering in eetgewoonten en niet andersom. Overgewicht is uiteraard geen gevolg van een gebrek aan beweging. Dat is uitvoerig aangetoond door Robert Lustig, de Amerikaanse endocrynoloog die ‘Fat chance’ schreef. Mocht overgewicht veroorzaakt worden door een tekort aan beweging, zouden er op zijn dienst geen baby’s met overgewicht worden binnengebracht. Dat is helaas wel het geval.
Of iemand het ideale dieet Paleo wil noemen, interesseert mij weinig. Iedereen moet dat voor zichzelf uitmaken en eigen nuances aanbrengen. Wat wel zeker is, is dat we gezonde verzadigde en onverzadigde vetten opnieuw aan ons dieet moeten toevoegen en de (geraffineerde) koolhydraten en toegevoegde suikers drastisch moet beperken. Dit is niet moeilijk. De vetten zorgen voor verzadiging en mensen zullen deze eetgewoonte makkelijk kunnen toepassen zonder hulp van een diëtist. Misschien is het daarom net dat die groep nog steeds grotendeels het verkeerde advies geeft.
HI Gunther,
Lees deze eens door: https://www.gezondheidsraad.nl/
Dan zie je dat het toch wat complexer ligt dan 1 meta-analyse. 1 Meta-analyse is geen bewijs.
Diëtisten baseren vaak hun advies indirect op die van de Gezondheidsraad. Kijk dat document eens goed door 🙂
Ok. Volgens uw eigen stelling kunnen we dit document dan ook weggooien aangezien aan de eerste conclusie de bewijskracht “hoog” werd toegekend. Jammer genoeg gaat het hier over 1 meta-analyse, waarvan u zelf zei dat het geen bewijs is.
Iets verder lees ik het hilarische citaat: “De gunstige effecten die in de meta-analyse zijn gevonden, zijn naar verwachting een onderschatting van de
effecten die men tegenwoordig zou vinden voor de vervanging van boter door zachte margarine. ”
Tja, zo kan ik alles bewijzen.
Nu goed, er zitten nog al wat onvolkomenheden in dit document. Zo zie ik nergens over welke boter het gaat. Gaat het hier over boter van grasgevoerde dieren of niet? Da’s namelijk behoorlijk relevant.
Een daling van LDL cholesterol is ook niet noodzakelijk een positief effect. Daar is nooit enig bewijs voor geleverd. Er zijn ernstige aanwijzingen dat er wel een verband is tussen hartziekten en kleinere LDL partikels, maar die worden hier niet vermeld. Dit onderzoek bestaat nog maar 25 jaar, dus misschien verwacht ik wat veel van de gezondheidsraad. http://atvb.ahajournals.org/content/atvbaha/12/2/187.full.pdf
Ik hoor u al zeggen: “Correlation is not causation” en u zou natuurlijk gelijk hebben, maar ik verwacht van ernstige wetenschappers dan wel dat ze dit verder gaan onderzoeken.
Op basis van dit document kan dus geen enkel advies worden gegeven en laat ons eerlijk zijn, dat zou voor de meeste diëtisten al een hele vooruitgang zijn.
Hi Gunther,
De documenten en de onderbouwing en argumentatie wordt gemaakt door mensen die tientallen jaren onderzoek hebben gedaan. Zij kunnen deze documenten, associaties en mogelijke voorspellingen beter inschatten dan ik zelf. Discussiëren hierover gaan wij dan ook niet doen, aangezien dat weken zo niet maanden studeerwerk is en niet simpel afgedaan kan worden een reactie.
Wij vertrouwen de Gezondheidsraad hierin. Blijkbaar is er niet meer bekend dan zij aangeven en zijn de studies die je aandraagt nieuw of van onvoldoende kwaliteit om mee te nemen.
Wie weet wat de toekomst brengt en hoe hun visie en argumentatie verandert. Als je ergens een gat vindt in hun argumentatie. Zou ik het bij de wortel aanpakken en dit bij hun neerleggen. Dit leidt dan uiteindelijk ook weer tot andere adviezen bij diëtisten (wat we uiteindelijk willen toch)? Betere adviezen in Nederland 🙂
Wij wensen je veel succes met je onderzoek!
Blind geloof in zogenaamde experts is de meest schokkende vorm van intellectuele luiheid.
Beste Gunther,
Laten we het hier een beetje gezellig houden. Onderbouwde opmerkingen zijn welkom, maar mensen persoonlijk aanvallen niet. Hou dan liever je opmerkingen voor je ..
Met sportieve groet,
Neeke Smit
Gunter maakt anders wel een heel terecht punt. Telkens wordt er gevraagd naar een bron, en nu dit gebeurt krijgt hij een krom antwoord terug zonder argumenten.
Die zogenaamde diëtisten hebben mij ook nooit kunnen helpen. Mijn broek zakte soms af door wat ze zeiden (inderdaad dat je vetarm moet eten, etc.). Toen ben ik mij zelf maar gaan verdiepen in voeding, en kwam ik uit bij Weston Price. Hierbij de basisprincipes:
1. Bevat geen geraffineerde of bewerkte voeding.
2. Is rijk aan verzadigde dierlijke vetten van dieren die in hun natuurlijke omgeving opgroeien. Vlees, boter, volvette zuivel.
3. Is rijk aan mineralen en vitaminen. Vier keer hoger in calcium en andere mineralen en tien keer hoger in vetoplosbare vitaminen (A, D, E en K) dan het moderne Amerikaanse voedingspatroon (in de jaren 1930!).
4. Is gekookt. Maar een deel van het dierlijk voedsel wordt rauw gegeten (boter, melk, kaas, vis of vlees).
5. Bevat een grote hoeveelheid aan enzymen en gezonde bacteriën door het fermenteren van zuivel, granen en groente.
6. Zaden, granen, peulvruchten en noten worden geweekt, gekiemd, gefermenteerd of op natuurlijke wijze gerezen (zuurdesembrood). Dit in verband met de antinutriënten.
7. Is naar verhouding erg vet. Het totaal aan vet in de traditionele voeding varieert van 30% tot 80% van het totale aantal calorieën. Slechts 4% van de calorieën was afkomstig van meervoudig onverzadigd vet.
8. Bevat gelijke hoeveelheden omega-6 en omega-3 vetzuren, net zoals dat bij oervoeding het geval is.
9. De voeding bevat zout.
10. Het hele dier wordt gebruikt. Organen hebben de voorkeur boven spiervlees en ook de botten worden gebruikt. Hiervan maken ze bouillons. Het merg wordt ook gegeten.
En wat denk je dat er gebeurde? Mijn lichaam knapte op. Mijn darmen gingen zich ineens herstellen en mijn humeur werd beter. Zes ‘goede’ diëtisten kwamen niet verder dan de standaard praat wat ze op hun opleiding hadden geleerd. Als je aankwam met wetenschappelijke bronnen, dan stonden ze daar niet voor open.
Ik herken mij dus zeer in het verhaal van Gunther. Ga eens in op de feiten die hij aandraagt, en niet door maar 1 stukje eruit te pakken en te zeggen dat hij niet op de man moet spelen. Daarmee zeg je eigenlijk dat je geen argumenten hebt.
Hi Billy,
Fijn dat het voor jou werkt 🙂 Mooi om te horen dat een dieet goed aanslaat.
Helaas werkt een specifiek dieet niet bij iedereen. Je kunt een dieet niet generaliseren naar de complete populatie.
Daarnaast ben ik benieuwd hoe duurzaam je dieet is?
Neeke speelt het niet op de man volgens mij, maar probeert n=1 en slechte discussie te voorkomen. Momenteel staan wij en zij achter de adviezen van de Gezondheidsraad, omdat die nou eenmaal het meest uitgebreid zijn en niet opwegen tegen ‘de zolderkamertjes onderzoekers’.
Discussies zoals deze zijn vaak eindeloos en missen context.
Het aandragen van ervaringen daarentegen is wel interessant, goed dat je het doet, en fijn dat het voor jou werkt 🙂
Keep us posted!
Beste Jeroen,
Mijn mening is ook niet dat iedereen zo moet eten. Alleen de lastige gevallen waarbij de darmen in slechte staat verkeren. Ik denk ook dat de verschillende partijen in de discussie, het nooit eens zullen worden. Ik ga in ieder geval nooit meer naar een reguliere diëtist toe ;). De adviezen die ze geven passen totaal niet bij mijn situatie. En het enige wat je moet doen is grotendeels onzin aanhoren (wat mij ook geen stap verder hielp).
Zelf onderzoek doen (met wetenschappelijke bronnen) heeft mij zoveel verder gebracht. Moet iedereen dat doen? Nee, totaal niet. Het is goed dat ze er zijn. Maar ik pas ervoor 😉
Als 18 jarige met wat overgewicht (10 kg), stuurde mijn moeder me naar een diëtist. Heel verstandig. Ik heb nooit strenge diëten gevolgd, want ik heb gewoon gezond leren eten van die diëtist en heb nu al 24 jaar een gezond gewicht. Ik vind echt dat men niet zou mogen adviseren over voeding zonder gedegen opleiding. Voeding is te belangrijk voor de gezondheid van mensen om maar lukraak adviezen over te geven.
Als opleiding opleiding gebaseerd is op hedendaags wetenschappelijk onderzoek, dan kan je het niet meer serieus nemen… De deelonderzoeken die gedaan worden zijn gesponsord door of de voedingsindustrie of de farmacie. Ander gedegen onderzoek wordt weggekocht. Als een dietist Weston Price niet op z’n minst gelezen heeft uit interesse voor voeding dan kan ik die ook echt niet meer serieus nemen…
Neemt niet weg dat een dietist soms wat nuttigs te vertellen heeft en dat sommige nieuwe wetenschappelijke inzichten nuttig kunnen zijn als ze niet uit verband worden gerukt.
De wetenschapvooruitgang laat ons alleen maar langer leven in slechte gezondheid.
Ander voorbeeld, de opticien en oogarts, hoeveel beter gaat het met ons zicht, hoeveel geld gaat hierin gemoeid. Het enige wat ze doen is remedies verzinnen inplaatst van kijken wat er mis is en dat in de basis preventief aanpakken….
Hi Anno,
Wat jammer dat je de wetenschap niet vertrouwt 🙂 Is toch eigenlijk het enige instrument wat we hebben.
Denk dat zwart-wit denken de wereld niet echt verder helpt.
Misschien goed om toch een iets rooskleuriger beeld te ontwikkelen?
Hoi Anno,
Ik sluit me aan bij Jeroen. Echter wil ik wel wat aanvullen mbt oogartsen. Vanwege mijn diabetes moet ik jaarlijks preventief naar de oogarts. Als er afwijkingen zijn en ze die tijdig ontdekken kunnen ze deze namelijk behandelen. Een ander alternatief zou blindheid zijn.. gelukkig heb ik hier zelf geen ervaring nog mee, maar ken genoeg die deze ingreep al wel nodig hebben gehad. Er is dus zeker vooruitgang op dit gebied!
Ik denk dat een beschermde opleiding het beste is. In de voedingsleer is, net als in de medische wereld, een wildgroei aan concepten en theorieën. Ook tientallen opleidingen waarbij niet duidelijk is hoe serieus die zijn (jammer want ik heb best interesse om me meer in voedingsleer te verdiepen, zonder direkt een HBO opleiding te willen volgen). Er zullen best goede alternatieve opleidingen zijn, en serieuze “amateurs” die advies geven. Alleen is hier het kaf niet van het koren te scheiden door een leek. Net als veel mensen met licht overgewicht (leeftijd, burobaan) zit ik al jaren te tobben. Ik heb zelf de stoute schoenen aangetrokken en ben naar een kuuroord gegaan dat medische begeleiding biedt (huisarts en diëtisten) in Zwitserland. Ik heb een week lang een alternatief dieet gevolgd gericht op “stofwisseling reset” zonder het overbekende JoJo effekt of vitaminetekorten die je bij de popi jopi dieten hebt. Op basis van een DNA test en persoonlijk gesprek met een gediplomeerd dietiste en afsluiten gesprek met een arts een prima voedingsadvies gekregen. Ik zou dat nooit bij een “kwakzalver” laten doen, ook als deze de beste bedoelingen van de wereld heeft. Gezondheid is te belangrijk om aan leken over te laten en in de gezondheidszorg en in overheidsbeleid is in het algemeen veels te weinig serieuse aandacht voor preventieve gezondheidzorg. Het lijkt me dat juist daar veel besparen mogelijk zijn, want voorkomen is beter dan genezen.
Mee eens dat de juiste kennis en erkenning aanwezig hoort te zijn bij iemand die een advies wil gaan geven, dit zeg ik omdat ik zelf ook een tijd allerlei dingen hebt uitgeprobeerd, wel ben afgevallen maar toch deels op de verkeerde manier (verdeling micro en macronutrienten). Dat heeft er mede voor gezorgd dat ik nu zelf ook de studie Voeding & Diëtetiek doe, puur omdat ik van mening ben dat wij allemaal zorg kunnen dragen aan een gezonder en fitter leven, maar wel met de juiste bron van informatie.
De wereld van voeding is een vak op zichzelf en daar hoort de juiste cursus en/of studie bij.
Er zijn helaas veel personen die misschien met de juiste intentie een ander willen helpen maar vaak is dit wel op basis van eigen persoonlijke ervaringen. Daarnaast is de wereld van sport en voeding een blijvend onderwerp van gesprek, daarin zien we veel eigen meningen en wat ieder zich voorstelt bij de term “gezonde voeding”.
Als je dit goed weet te verpakken met een mooi beeld erbij, dan heb je een prima product voor de personen die de kennis niet beheersen en graag verlangen naar een gezonder en fitter leven.
Maar is dit altijd verstandig en eerlijk om te doen?
Juist omdat voeding dynamisch is en ook blijft, ben ik van mening dat het belangrijk is dat er een goede basiskennis aanwezig is bij iemand die een voedingsadvies wil gaan geven aan een willekeurig persoon.
Daar horen ook de genoemde vakken bij uit bovenstaande column zoals ziekteleer, chemie, fysiologie en dieetleer. De juiste manier van berekenen van de daadwerkelijke behoefte (micro en macronutrienten) i.c.m. de algemene dagelijkse hoeveelheden (maximale bovengrenzen meegenomen) is iets waar een deskundige/diëtist wel het beste advies in kan gaan geven. Het zou zonde zijn dat iemand op korte termijn goede doelstellingen heeft behaald en dat er op de langere termijn andere lichaamsklachten komen door de verkeerde manier van advies geven in de dagelijkse voeding.
De wetenschap is een discussie apart maar wel belangrijk in ieder vak, het gaat er in brede lijnen gewoon om dat een erkend diëtist vaak beter weet te werken en te handelen in dit soort situaties (evidence based) dan de buurman op de hoek die een voedingsadvies geeft omdat hij zelf ook veel is afgevallen en spiermassa heeft gekweekt in een korte periode.
Maar ook alle hypes rondom voeding, erg commercieel ingericht door goeroes en helaas vaak van korte duur bij mensen die het tijdelijk uitproberen en vaak weer terugvallen in een oud patroon. Ook hier is kennis het magische woord, vaak bij beide partijen.
Helaas zal dit een onderwerp ter discussie blijven omdat er teveel meningen zijn onder de mensen.
Groeten Jacqueline