Bloeddruk

Bloeddruk is de druk die bloed uitoefent op de vaatwanden. Hoge bloeddruk (hypertensie) is een risicofactor voor slagaderverkalking, terwijl lage bloeddruk (hypotensie) het gevolg kan zijn van verschillende ziekten en kan leiden tot zwakte en duizeligheid als gevolg van onvoldoende doorbloeding.

Bloeddruk meten

De bloeddruk kun je meten met een bloeddrukmeter. Het wordt meestal gemeten met een auscultatoire benadering, met behulp van een bloeddrukmeter, een stethoscoop en een manchet om de druk te meten. De arts meet altijd twee waarden:

• bovendruk (systolische bloeddruk)
• onderdruk (diastolische bloeddruk).

De bloeddruk wordt gemeten in een enkele zitting of als ambulante druk, gedurende 24 uur met manchet die je omhoudt. Dit laatste is nauwkeuriger en kan afwijkende metingen voorkomen, omdat de bloeddruk van nature gedurende de dag kan fluctueren.

De bovendruk wordt gemeten als het hart samenknijpt. Dan is de druk het hoogst. Als het hart zich ontspant, is de bloeddruk het laagst. Dit heet de onderdruk.

De streefwaarde voor de bloeddruk is een waarde onder de 140/90 mmHg en geldt voor volwassenen tot 80 jaar.

Voeding en bloeddruk

Voeding en supplementen kunnen een effect hebben door het verwijden als gevolg van stikstofoxidesignalering te verbeteren, angiotensine te remmen. Dit veroorzaakt vaatvernauwing en een ander bloedvolume. Een voorbeeld hier van is cafeïne.